அழகிய உறவு – Tamil kavithai

அழகிய உறவு – Tamil kavithai

அன்பின் காற்றாய் அடித்து வரும்,
அழகிய உறவு என் வாழ்வின் திருமழை.
ஒன்றாய் பின்னிய கருவிழி வலை,
ஒவ்வொரு நாளும் புதிதாய் பொலிவை சேர்க்கும் உறவை.

உருக்கெடுத்த நட்பின் மௌனம் பேசும்,
அன்பில் கரைந்து உறவின் தன்மை மீறும்.
கனவுகள் காட்டும் வழியில் கால் வைத்து,
உறவின் வாழ்த்தில் புது உலகம் கட்டி.

மௌனக் கண்களும் பாடும் கவிதை,
உறவின் இசையில் வாழ்க்கை நடனம்.
தோழமையின் நிழல் வீசும் பொழுது,
விழுந்து எழுந்து வலிக்க, தாங்கும் அது.

இயற்கையின் ஓவியம் எம் உறவின் முகம்,
அழகிய இதயங்களின் சொற்களற்ற தொகை.
உன் உறவின் வாசம் என் சுவாசத்தில் உறங்கி,
வாழ்க்கை முழுதும் அதுவே என் செழிப்பு.

உறவின் மரத்துக்கு ஆழமான வேர்,
அன்பின் துளிகள் தினமும் ஊற்றுகையில்.
சின்ன சின்ன மகிழ்ச்சி பூக்கும் கிளை,
விரலால் தொடும் ஒற்றுமை எனும் பயிர்.

உள்ளம் தோளில் ஓய்ந்து விரகமும் தீரும்,
நினைவுகள் வாசம் கொண்டு வாடாத பூமூட்டும்.
உறவின் நட்சத்திரம் இரவில் வழிகாட்டும்,
இருட்டில் தொலைந்தால் நம்பிக்கையை மின்னும்.

வார்த்தை கூடாது சில தருணங்களில்,
பார்வை மட்டும் போதும் உறவின் மொழிகளில்.
சிலிர்க்கும் சுவாசமும் உறவின் அறிகுறி,
இயல்பான சிரிப்பும் அதில் உதிக்கும் முழுமை.

துணையாக இருக்கும் கைகள் என் நிழல்,
தோல்வி வந்தாலும் உறவின் வெற்றிக்கண்ணீர்.
அழகிய உறவு ஒரு வாழ்க்கை துளிர்,
அதை மிஞ்சும் செல்வம் இதுவரை இல்லை!

உறவின் பேரழகு என்றால்,
அது ஒரு நிழல் அல்ல, ஒரு உயிர்ப்பே!

உறவின் வழியில் நடக்க,
கனவுகளும் கூட தொலைவில் போகின்றன.
நேரத்தை கடந்த அன்பின் உறவு,
அதனுள் ஊடுருவும் சுகமும் வேதனையும்.

உறவின் கண்ணோட்டத்தில் அன்பின் கதிர்,
சிரிப்பும், அழுதும் ஒரே தரும் பொருள்.
ஒற்றுமையின் பாலத்தில்,
கை தோன்றும் இடையே மீண்டும் கதை கூறும்.

அழகு உறவின் உள்ளுணர்வில்,
தொடங்கும் புது பகலில் காதல் செழிக்கும்.
உறவின் ஆழத்தில் ஓர் பயணம்,
என்றும் சொல்லாமல் புரிந்துகொள்ளும் நட்பு.

வார்த்தைகளில் மறையாத உணர்வுகள்,
சிரிப்பிலும் அழுவதிலும் சேரும் பல பரிமாணங்கள்.
நம் உறவு வரலாற்றின் கவிதை,
இது அழகின் ஒரு மாற்றமல்ல, அது வாழ்க்கை.

உறவின் அமைதி உள்ளே பிரகாசம்,
அதை கண்டால் என்னும் மனது தங்கி நிற்கும்.
உலகெங்கும் ஒரே பிழை மறைந்திருக்கும்,
அழகிய உறவு அது, உயிரின் நிலை!