உனக்குள் நானே கவிதை
Unakkul Naane Tamil kavithai
உனக்குள் நானே கவிதை
உன் கண்கள் கண்டால் காதல் பிறக்கிறது,
உன் சிரிப்பில் செந்தமிழின் சங்கீதம் சிலம்பிக்கிறது.
நீ பேசும் ஒவ்வொரு சொல்லும்,
கவிதையாக கருவில் பருவம் அடைகிறது.
உன் சிறு நடையில் நதி ஓடுகின்றது,
உன் கைதொட்ட புன்னகையில் பூக்கள் மலர்கின்றது.
நீயே என் கவிதையின் முதல் வரி,
உனக்குள் நானே கவிதை என வாழ்கின்றது.
நிலா தென்றலாய் வந்து நெஞ்சை வருடும்போது,
நீயே அந்தப் பருவக் காதலின் ரகசியம்.
உனக்குள் நான் என் கனவுகளை தேடுகிறேன்,
ஓராயிரம் கவிதைகள் சுமந்த சுவாசமாக!
நான் எழுதுவது மை இல்லை,
உன்னால் தீட்டப்பட்ட என் இதயம்.
உனக்குள் நானும்,
நானுள் நீயும்,
மறைந்த கவிதையின் உயிராய்!
உன் தோளில் ஓர் இளங்காற்றின் ஓசை,
அது என் மனசில் இசைப்பாடலாய்.
உன் கண்களில் ஒளிந்திருக்கும் நிழல்,
என் கனவுகளின் மயக்கத் தீபமாகும்.
எதிலும் நீயே ஒரு பேரழகு,
இயற்கை உன்னைப் போலவே கற்றிருக்கும்.
நீ பார்க்கும் ஒவ்வொரு கோணமும்,
கவிதைக்கான புதிய பாதையை காட்டுகின்றது.
உன் விழியின் தீபத்திலிருந்து,
மௌனத்தில் நான் சொற்களை தேடுகிறேன்.
அவை எதிலும் துவண்டு நிற்காத வண்ணம்,
உனக்குள் ஒளிந்திருக்கும் உயிர்மூச்சாய்!
உன் பெயரை எழுதும் ஒவ்வொரு முறையும்,
என் வரிகள் கனவுகளாய் மாறுகின்றன.
நீ செல்லும் வழிகளில் பூக்கள் மலர,
அந்த பாதை யாவும் கவிதைதான்.
நேசித்தால் காதலின் விளக்கம் கிடைக்கும்,
ஆனால் உன்னை நேசிக்கையில் கவிதை அமையுமா?
உன் உள்ளத்தின் உள்ளடக்கமே என் கவி,
உனக்குள் நானே, ஒழியாத கவிதை!
உன் சுவாசத்தின் தனிமையான தாளம்,
அது தாமரையின் மெலிதான நடனமென்று தோன்றுகிறது.
உன் மௌனத்தின் அகத்தின் இருட்டில்,
ஒளிந்து கிடக்கும் என் வரிகளின் வேர்கள்.
உன் கரங்களை தொட்டதுமே,
நிலவு தன் ஒளியை மேலும் தெளிவாக்குகிறதோ எனக் கருதுகிறேன்.
உன் நிழலின் அமைதியில் கூட,
காற்று ஓர் சங்கீத நொடிகளை எழுப்புகிறது.
உன் சிந்தனை ஓடையின் வெளிப்பாடுகள்,
என் கவிதைகளின் கருவியாகும்.
நீ நான் பார்க்காத ஓர் இரகசிய உலகம்,
அதை கண்டுகொள்ள என் வரிகள் விரும்புகின்றன.
ஒரு கணம் உன் கண்களைக் காண்பதும்,
ஒரு நூற்றாண்டு வரிகளை எழுதுவதற்கு சமம்.
உன் சிரிப்பு என்பது இமைகள் மீதான மழைதான்,
அதில் மிதந்தது என் கனவுகளின் வானவில்.
உன் பெயரை உச்சரிக்கிற ஒவ்வொரு முறையும்,
உலகமே ஓர் கவி இதழாய் மாறுகிறது.
நீயும் நான் கடக்காத பாதைகளின்
தொடர்புமழை, ஓராயிரம் கவிதைகள் ஆகிறது.
நீ பேசாமலிருக்கும் மௌனத்தின் வழியிலும்,
உன் உள்ளத்தின் ஒற்றுமையை நான் தேடுகிறேன்.
நீயும் நான் எங்கே தொடங்குகிறோம் என்பதையே,
கவிதையாக அப்பறி எழுதிக்கொண்டிருக்கிறேன்.
What's Your Reaction?
