சிறுவனின் துணிச்சல்

சிறுவனின் துணிச்சல்

ஒரு கிராமத்தில் குமரன் என்ற சிறுவன் வாழ்ந்தான். அவனுக்கு வயது பத்து மட்டுமே. ஆனாலும் அவன் மொத்த கிராமத்திற்கும் உதவி செய்யும் நல்ல மனம் கொண்டவன். அவன் தாய் தர்மத்தை மிகவும் நம்பி, பிறருக்கு உதவியாக இருக்க வேண்டும் என்றே அவனை வளர்த்தாள்.

ஒரு நாள் கடுமையான மழை பெய்தது. கிராமத்தின் சிறிய ஆற்றின் நீர்மட்டம் உயர்ந்து துரிதமாகப் பெருக்கெடுத்து ஓடிக் கொண்டிருந்தது. பல வீடுகள் தண்ணீரில் மூழ்கின. மக்கள் தங்களை பாதுகாக்க சிறிய மலைமேடுகளில் தஞ்சமடைந்தனர்.

அந்தச் சூழ்நிலையில், குமரன் தனது வீட்டின் அருகே பெரிய மரத்துக்குள் அடைக்கலம் பெற்ற பச்சை நிற நாயைப் பார்த்தான். ஆற்றின் நீர் மரத்திற்கும் அருகே வந்தது, மேலும் சில நிமிடங்களில் அது நாயைக் கூட மூழ்கடிக்கும் அளவுக்கு உயர்வதைக் குமரன் கண்காணித்தான்.

"எப்படியும் அதை காப்பாற்ற வேண்டும்," என்று எண்ணிய குமரன், விலக்கு துணையை எடுத்து தனது இடுப்பில் கட்டி, வெள்ளத்தின் அருகே சென்றான். தன் சொந்த உயிரைப் பொருட்படுத்தாமல் மரத்துக்கு அருகே சென்று நாயை அழைத்தான். நாய் பயத்தில் நடுங்கி விலகி இருந்தாலும், குமரன் அதை நிதானமாக நெருங்கி தனது தோளில் ஏற்றி எடுத்தான்.

வெள்ள நீர் அவன் பாதங்களைத் தொட்டுக் கொண்டு இருந்தது. நாயுடன் கிராம மக்களின் தஞ்சமேடைக்கு ஓடிக் கொண்டான். அந்த நாயை காப்பாற்றியவனை எல்லோரும் பாராட்டினர்.

அதற்கு குமரன் சொன்னான்,
"அதற்கு நான் செய்ய வேண்டியது மட்டுமே. நாம் உயிருள்ளவை அனைத்துக்கும் உயிர்காக்க வேண்டும்."

இசை:
அந்தச் சிறுவனின் துணிச்சல் கிராமத்திற்கே ஓர் உதாரணமாக மாறியது. அவன் நாயை மட்டும் காப்பாற்றவில்லை; மனிதத் தன்மையின் உயரிய அர்த்தத்தையும் அனைவருக்கும் கற்றுக் கொடுத்தான்.

துணிச்சலான செயல் எப்போது வேண்டுமானாலும் மக்களை ஈர்க்கும் ஒரு வழிகாட்டியாக மாறும்.