சிகரம் - Tamil kavithai

சிகரம் -  Tamil kavithai

சிறகு இல்லாமல் பறக்கத் துடிக்கும்
ஒரு கனவின் நிழல் நான்,
சிகரத்தை தொட்டுப் பார்க்க
சுற்றும் வானத்தை அணைத்து செல்லும் பார்வை.

அடிக்கு அடியாக மேலே செல்கிறேன்,
வீழ்வதற்கான பயம் இல்லாமல்
உயரத்தின் அழைப்பை ஏற்று
உணர்வுகளின் சுருக்கங்களில் நிமிர்கிறேன்.

சிகரமே என் இலக்கு,
சுற்றும் புயல்களும் தடைகள் அல்ல;
என் நம்பிக்கை என்ற கம்பம் பிடித்து
நான் உயரமாகி நிற்கிறேன்!

வானத்தில் பிரகாசிக்கும் நட்சத்திரம் போல
என்றும் ஒளிர்வதே என் முடிவு!

உயரத்திற்கு ஏறுதற்குத்
உடல் அல்ல, மனமே முக்கியம்.
சிகரம் தொலைதூரமாய் இருந்தாலும்
கனவுகளின் பலமே என் காலடி.

மண்ணின் அழுத்தம் என்னை அடிக்கவில்லை,
வானின் அழைப்பால் நிமிர்கிறேன்.
தோல்விகள் என்னை தடுக்கும் முன்,
வெற்றியின் பாதையை தழுவுகிறேன்.

சிகரத்தை அடைந்தவுடன்
அங்கே ஒளி மட்டுமே இருக்காது,
அதற்குள் என் முயற்சிகளின் நிழல்
மலைகளையும் மிஞ்சும் உயரமாகும்!

சிகரம் என்பது இலக்கு அல்ல;
இலக்கை அடையும் உயிர்நாடி அது!

சிகரத்தைத் தேடி நான்
சுழலும் நிலவின் மொழியை கேட்டேன்,
அதில் என் கனவுகள் ஒளிர்ந்தது
மண்ணின் நிறமல்ல, நெஞ்சின் விடாமுயற்சியே!

கற்களை ஏறும் என் காலடியில்
விரலின் துளிகள் வீழ்ந்தாலும்,
அசைவின்றி உறுதியாக
உயரத்தின் வழியில் போகிறேன்.

தூரத்திலே ஒரு சிகரம்;
அது வெறும் கல் அல்ல,
என் வாழ்வின் உறுதிச்சான்றிதழ்
என் முயற்சியின் மரியாதை.

வீழ்வது வலியல்ல,
மீண்டும் எழுவது மகிழ்ச்சி!
சிகரத்தை தொட்டாலும்
அதற்கு மேலே எண்ணம் போகும்!