நிலாவின் ஒளியாய் நின்ற காதல் – Tamil kadhigal

நிலாவின் ஒளியாய் நின்ற காதல் – Tamil kadhigal

கனவுகள் மாறும் தருணம்

கனிமொழி, தனிமையை அன்பாகக் கொண்டிருந்தவள். மதுரையின் தெற்குப் பகுதியில் அமைந்த சின்ன கிராமத்தில் பிறந்து வளர்ந்த அவள், தனக்கான உலகில் மட்டுமே வாழ்ந்தாள். புத்தகங்களில் மூழ்கி, வெட்ட வெளியில் நடமாடும் காற்றை மனதோடு பகிர்ந்து கொண்டவள். அவளது ஒற்றுமையான வாழ்க்கையில் மெல்லிய புன்னகையுடன் வெளிவந்தவன் தான் அருண்.

அருண், பெரிய நகரங்களில் வளர்ந்தவன், ஆனால் இயல்பான வாழ்வை விரும்பி தனது சிறுகிராமத்தை முதன்மைமாகக் கொண்டவன். அவன் தன்னுடைய ஜீப் வண்டியிலேயே முழுக் கிராமத்தையும் சுற்றி பார்க்கிறவன். ஒருநாள், மழைக்கால மாலையில், அவன் கருங்கல் மேட்டில் இருக்கும் கனிமொழியைக் கண்டான். அவள் ஒரு தூரிகையால் நிலவின் ஓவியம் வரைந்து கொண்டிருந்தாள்.

"நிலவைப் பார்த்து எதற்கு ஓவியம் வரைகிறாய்?" என்று கேட்டான் அருண்.
கனிமொழி சிரித்துவிட்டு, "நிலவின் ஒளியில் இருக்கும் அமைதியை என் வாழ்க்கையிலும் கற்பனை செய்யும் முயற்சி," என்றாள்.

அந்த தினம், அந்த மேட்டில் அருண் காணாமல் போன ஒரே நேரம் தான் அவளது இதயம் பரவசத்தில் ஆவலாயிற்று.

உறவின் தொடக்கம்

அடுத்த சில நாட்களில், அவர்கள் வார்த்தைகளைப் பகிர்ந்து கொள்வதன் மூலம் அன்பைப் பிணைத்தனர். அருண் அவளது தனிமையான வாழ்க்கையில் ஆர்வத்தை விதைத்தான். கனிமொழி, முதல் முறையாக தனது கனவுகளை பகிர்ந்தாள்.

"நான் ஒரு எழுத்தாளராக வேண்டும். என் கதைகள் மூலம் உலகைத் தொட்டுவிட வேண்டும்," என்றாள்.
அருண் பாராட்டினான். "உன்னுடைய கனவுகளுக்கு நான் துணையாக இருப்பேன்," என்றான்.

அன்பின் சோதனைகள்

அவர்களின் அன்பு மலர்ந்த போது, கிராமம் முழுவதும் பேசத் தொடங்கியது. அருணின் பெற்றோர், தனக்கும் ஏற்ற பதவியாளர் ஒருவரை மணம் முடிக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தினார்கள். கனிமொழியின் குடும்பம், "நீ உன் கனவுகளை நசுக்காதே; இந்த உறவை விட்டுவிடு," என்றனர்.

அருணும் கனிமொழியும் தோல்வி என்ற வார்த்தையை ஏற்காதவர்களாக இருந்தனர். மழைநீரால் வெள்ளமாய் மூழ்கும் சின்ன ஆற்றங்கரை, இருவரின் சந்திப்பு இடமாக மாறியது.

போராட்டத்தின் வெற்றி

கனிமொழி தனது எழுத்துக்களை சிற்றிதழ்களில் வெளியிட்டாள். அதன் மூலம் பெற்ற புகழ், அருண் தந்தையின் மனதைக் கவர்ந்தது. அருணின் துணை நிற்கும் தன்மை அவரது பெற்றோரின் பார்வையையும் மாற்றியது.

சில ஆண்டுகள் கழித்து, மதுரையில் ஒரு புத்தக வெளியீட்டு விழாவில், கனிமொழி தனது முதல் நாவலை வெளியிட்டாள். புத்தகத்தின் பெயர், "நிலாவின் ஒளி", அருணிடம் உந்துதல் பெற்றதை உணர்த்தியது.

அந்த விழாவில் அருண், மெல்லிய சிரிப்புடன் அவளது கைகளைப் பிடித்தான். "நம் அன்பு மட்டும் காலத்தைக் கடந்தது," என்றான்.

முடிவும் புதிய தொடக்கமும்

கனிமொழியின் கதைகள் உலகெங்கும் புகழ்பெற்றன. அருணும் கனிமொழியும் தங்கள் காதலை நாளொரு புதுமையாக்கிக் கொண்டிருந்தனர். அவர்கள் வாழ்க்கை, அன்பின் ஆழத்தையும் நீளத்தையும் உணர்த்தும் நிழலாய் மாறியது.