ஆனந்த யாழை - Tamil kavithai

ஆனந்த யாழை -  Tamil kavithai

ஆனந்த யாழை தட்டும் உன் சிரிப்பு,
அழகின் அலைகள் மனதை துளிர்க்கும்.
உன் கருங்குழலின் சூழலின் சுகத்தில்,
நிலா கூட நழுவும் திசையில் நிற்கும்.

வெளிச்சமாய் ஒளிரும் உன் விழிகள்,
வானம் வரை நிறையாய் கனவுகள்.
உன் அடிகள் படர்ந்த பாதையில்,
பூக்கள் கூட மௌனமாய் மலருகின்றன.

காற்றின் கீதம் இசை பாடும் உன் பெயரில்,
கண்மணி என் கனவின் எல்லை முற்றிலும்.
நிலவை புதைத்து உன்னை சூட,
வானமே விரும்பும் உன் அருகில் ஓட.

ஆனந்த யாழை நீ எனக்கொரு இசை,
அனலின் நடுவே மழை போன்ற நிமிஷை.
உன் சிரிப்பின் காந்தம் மாயாவாய்,
என் இதயமே உன்னில் நான்காவது தாளமாய்.

இன்னும் உன் சிரிப்பு எனில் ஒரு ஜீவநாடி,
அது தூய காற்றாகக் கசிந்து ஊடுருவும்.
உன் மொழியில் ஒலிக்கும் மெல்லிய ராகம்,
என் உள்ளத்தில் வெண்ணிலா சிந்தும் ஒரு கீதாகம்.

உன் கைகளின் தொட்டில் என்னை ஆட்டும்,
அன்பின் மீட்டோட்டம் கடலாக மாற்றும்.
உன் நெடிய நீலக்கண்ணின் இருளில்,
விண்மீன்கள் கூட திகழ்வதை மறக்கும்.

தோளில் சாய்ந்தால் தங்கும் ஒரு வாழ்க்கை,
தோல்வி வந்தாலும் தாங்கும் ஒரு சந்தோஷம்.
உன்னருகில் இருப்பதே எனக்கு ஒரு வெற்றி,
உன் சுவாசம் எனக்குத் தேவையான மாற்றம்.

ஆனந்த யாழை, நீயே என் காவியம்,
உன் பார்வை என்பது என் சுகவீதி காவலன்.
நிலவை பார்த்து சொல்வேன், அது வெறும் சிறுகதை,
ஆனால் உன் வாழ்க்கை எனக்கு ஒரு இனிய நாவல்.

இன்னும் உன் மெழுகுச் சுவடியில் என் நெஞ்சம்,
எழுதாத கவிதைகள் எண்ணில் தெரியாமல் திளைக்கும்.
தோன்றாத விடியலில் உதிக்கும் ஒளி நீ,
தெரியாத காட்சிகளின் பனிமழை நீ.

உன் குரலில் ஒலிக்கும் புன்னகை ஒரு சுடர்,
அது என் இருளில் விழும் ஒளிவிழி முதல் முடிவுக்கு.
உன் முகத்தின் சாயல் என் கனவில் வரையில்,
நட்சத்திரங்கள் கூட அடங்கும் உன் கைகளின் பாசத்தில்.

சிலப்பதிகாரத்தில் உருகும் கானம் உனது,
சிதறிய காதல் காற்றின் திசை உனது.
தன் வாழ்வை விட்டும் தந்து விடுகிறாய் நீ,
உன் கன்னத்தில் குடியிருக்கும் சந்தோஷம் எனது.

இன்னும், உன்னை எழுத நீயே கவிதைதான்,
அவள் பருகும் வாழ்வின் காகிதம் எனது இதயம் தான்.
ஆனந்த யாழை, உன் ஒவ்வொரு தாளமும் இசைக்கட்டுரை,
உன் ஓசை முடிவற்ற என் ஆன்மாவின் கானல் நீர்தான்.

Top of Form