புதிய விடியலின் தொடக்கம்: அமரபுரத்தின் போகி திருவிழா - A New Dawn: The Bhogi Festival of Amarapuram

போகி திருவிழா என்னும் சொல்லே அமரபுரம் கிராம மக்களின் இதயத்தை கவர்ந்தது. இந்த அழகிய கிராமம், இயற்கை வளம் நிறைந்தவிதமாகவும், மக்களின் ஒற்றுமையும் சிறந்து விளங்கும் தன்மையுடன் விளங்கியது. கிராமத்தின் சூழ்நிலையும் அதன் மக்களும் ஒரே குடும்பமாக வாழ்ந்து வந்தனர். போகி திருவிழா நாளில், கிராம மக்கள் ஒன்றுகூடி தங்கள் வாழ்க்கையின் பழைய சோகங்களை எரித்து, புதிய வாழ்வை வரவேற்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை மனதில் வைத்திருந்தனர். கிராமத்து பெரியோர் இளையோர் அனைவரும் போகி திருவிழாவுக்காக முன்னதாகவே தயாராகி விடுவர்.

அந்த ஆண்டின் போகி திருவிழா மிகவும் சிறப்பு கொண்டதாக இருந்தது. மங்களம் என்னும் பெண், அமரபுரம் கிராமத்தில் மிகவும் மதிக்கப்படும் ஒரு தாயாக விளங்கினார். அவளது வாழ்க்கையில் பல துன்பங்கள் இருந்தும், அவள் நம்பிக்கையும் உற்சாகமும் காணக்கிடைக்காதது. மங்களம் தனது கணவனை இழந்தது அவளுக்கு மிகுந்த துன்பமாக இருந்தது. ஆனால் அவள் தனது மகன் கோவிந்தனை கல்வியில் உயர்வது மட்டுமே கனவாக இருந்து வந்தது.

போகி நாளுக்கு இரண்டு நாட்கள் முன்பு, மங்களம் தனது வீட்டை முழுவதுமாக சுத்தம் செய்யத் தொடங்கினார். பழைய உடைகள், உடைந்த பாத்திரங்கள், பயன்பாடற்ற பொருட்கள் அனைத்தையும் ஒரு மூட்டையாக சேர்த்தாள். மங்களத்தின் மனதில் இருந்த அனைத்து பழைய நினைவுகளையும் அந்த மூட்டையுடன் சேர்த்து எரிக்க வேண்டும் என்ற ஆவல் இருந்து வந்தது.

போகி நாளன்று காலை, கிராம மக்கள் அனைவரும் ஆலமரத்தின் கீழே ஒன்று கூடினர். இந்த ஆலமரம், கிராமத்தின் புனித மரமாகக் கருதப்பட்டது. அதன் கீழ் அனைத்து முக்கிய கூட்டங்களும் விழாக்களும் நடத்தப்படுவதால், கிராம மக்களது வாழ்வில் மிகவும் முக்கிய இடம் பெற்றது. மங்களம் தனது மூட்டையை எடுத்து, மற்ற கிராமத்தினரின் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டார். அனைவரும் தங்கள் துன்பங்களையும் தோல்விகளையும் பகிர்ந்து, தங்கள் மனதைச் சுத்தப்படுத்திக் கொண்டனர்.

மங்களம் தனது மகன் கோவிந்தனின் எதிர்காலத்தை நினைத்து, "இந்த தீயின் வழியாக என் மனதில் இருக்கும் சோகங்கள் அனைத்தும் எரிந்து போகட்டும்," என்று மனதில் கூறினாள். தீ எரிந்தது; பழைய பொருட்களும் அழிந்தன.

காலம் மாறியது. மங்களத்தின் மகன் கோவிந்தன் கல்வியில் சிறந்து விளங்கினார். அவரது முயற்சிகள் தொடர்ந்து வளர்ச்சியடைந்தன. அவர் ஒரு நாள் பெரிய பொறியாளராக ஆனார். கோவிந்தன் தனது தொழில்முறை வாழ்க்கையில் மட்டும் நிலைத்து நின்றதுமில்லை, கிராம மக்களின் வாழ்க்கையையும் மேம்படுத்துவதில் அதிக அக்கறை காட்டினார். அவரது தொழில்முறை சிறப்பு கிராமத்தின் வளர்ச்சிக்கும் உதவியது.

அமரபுரத்தில் உள்ள ஆலமரத்தின் கீழ் ஒருநாள் கோவிந்தன் விழா நடத்தினார். அந்த விழாவில் மங்களம் மிகுந்த பெருமையாக இருந்தார். அவள் மகனை கட்டிப்பிடித்து, "போகி எனக்கு மட்டுமல்ல, நம் கிராமத்திற்கே வாழ்வின் புதிய பாதையை உருவாக்கியது," என்று மகிழ்ச்சியாக கூறினாள்.

அந்த நாளிலிருந்து, போகி திருவிழா அமரபுரத்தில் உண்மையான புதிய தொடக்கமாகவே மாறியது. பழையதை விட்டு, புதியதை வரவேற்கும் அந்த திருவிழா கிராம மக்களின் வாழ்க்கையில் ஒளியாகவும் நம்பிக்கையாகவும் விளங்கியது. கிராமத்தில் வாழ்ந்த ஒவ்வொருவருக்கும் போகி திருவிழா புத்துணர்ச்சி அளித்தது. அதன் பின்பு அமரபுரம் கிராமம் பலவித நவீனமயமாக்கல் முயற்சிகளில் ஈடுபட்டது.

மங்களத்தின் வாழ்க்கை எழுச்சியை அடைந்தது. மங்களத்தின் மகனான கோவிந்தன், தனது கல்வியில் மேலோங்கியதுடன், அவன் மனிதாபிமானத்தையும் குன்றாது வளர்த்தான். அவன் கிராமத்தில் பள்ளிகளை நிறுவி, கல்வி வழங்கும் முயற்சிகளை ஆரம்பித்தான். கிராமத்து இளைஞர்களுக்கு தொழிற்பயிற்சிகளை அளித்து, அவர்களை தொழில்முறையின் உச்சியை அடையச் செய்தான்.

இன்னொரு நாள், போகி திருவிழாவன்று, கோவிந்தன் தனது தாயின் நினைவுகளைப் பகிர்ந்து கொள்ளும் நிகழ்ச்சியொன்றை ஏற்பாடு செய்தான். கிராம மக்கள் அனைவரும் அந்த நிகழ்ச்சியில் கலந்து கொண்டனர். மங்களத்தின் தியாகமும் நம்பிக்கையும் அனைவரையும் கவர்ந்தது.

இப்படி போகி திருவிழா, அமரபுரம் கிராம மக்களின் வாழ்க்கையில் ஒளியாகவும் நம்பிக்கையாகவும் விளங்கியது. கிராம மக்கள் அனைவரும் ஒற்றுமையுடன் வாழ்ந்து, நம்பிக்கை மற்றும் உற்சாகத்துடன் வாழ்க்கையை எதிர்கொண்டனர்.