திருவிழா கவிதை – Tamil kavithai

திருவிழா கவிதை – Tamil kavithai

திருவிழா காலம் வந்தாச்சு,
சமூகம் சேர்ந்த சிநேக பாசம்,
ஓலை குடிலின் ஒளி மிளிரும்,
ஓர் மகிழ்ச்சி அலையே ஓடுகிறது!

மஞ்சள் தூள் முத்தம் பூசும்,
மாட வீதிகள் பூக்கள் தூவும்,
சண்டை குதிரை சங்கு ஓசை,
சதங்காய் சீரியல் பார்வை.

அம்மன் கோவில் அழகு சூழ்ந்து,
அகிலம் தாண்டும் நாதம் மொய்த்து,
தங்க மொட்டின் தீபம் மின்னும்,
தூணில் கட்டிய பந்தல் சின்னம்.

தோளில் மேலே தாலாட்டும் பேச்சு,
துணிமணிகள் ஒலிக்கும் திசை எல்லாம்,
விற்று வாங்கும் கூடல்கள் கைகழிக்க,
விழா உற்சவம் வாழ்வின் வேரிலே.

திருவிழா விலகா அன்பின் கயிறு,
தெருக்களில் சிறுவர்களின் புன்னகை,
கொண்டாட்டங்கள் ஜொலிக்கும் நாட்களில்,
கூட்டம் கூட்டமாக மகிழ்ந்தாடும் பார்வை!

திருவிழா எங்கள் தமிழரின் உயிர்மூச்சு; இது நம் பாரம்பரியத்தின்

வெற்றியும்தான்!

திருவிழா வந்து சேரும் வேளை,
தெருவெல்லாம் மகிழ்ச்சி பேனை,
தங்கள் குடிலில் சங்கம் கூடும்,
தூயமை யாவும் மலரும் நேரம்!

அம்பாளின் பேரில் ஊர்வலம் செல்கிறது,
அரிவாள் மேல் குங்குமம் பொங்குகிறது,
கம்பம் பிடித்து கரகங்கள் ஆட,
கலசங்கள் நிறைந்து வழிபாடு பாட!

மாங்கனி வாசம் முத்தும் திசை,
மளிகை கடைகள் மக்களின் இசை,
மழலையின் சிரிப்பு காற்றில் மிதக்க,
மாவிலை தோரணம் வீதியில் விளங்க!

தாய்மார் எல்லாம் கூரை தடவ,
தம்பிகளின் கூட்டம் பரிசு பெற,
படிக்கட்டி மேல் வீடு மின்னும்,
பூப்பந்தல் சூழ் விழா விளங்கும்.

மாலை நேரம் எங்கேயும் நேரம்,
தர்பூசணிக்காய் வெட்டு விழா சத்தம்,
ஆட்டம் பாடம் கலந்த உற்சவம்,
அன்பின் கோயில் திருவிழா மயக்கம்!

இனி வரும் காலம் திருவிழாக்கள் கொண்டாட,
தரிசனமே வாழ்வின் தனிமை நீக்கிட,
தமிழர் வாழ்வின் பொக்கிஷமே இது,
திருவிழா என்றென்றும் நம் இனத்தின் அடையாளம்!

திருவிழா வந்தாச்சு!
மகிழ்ச்சி மலரும் பூமியாச்சு!
தூண் குடி வீட்டில் உற்சவ நாட்கள்,
தொலை தூரத்தில் மின்னும் தீபங்கள்.

கிராம வீதிகள் கோலம் பூண்டும்,
கூட்டம் கூட்டமாக சந்தை கூடியும்,
கூவும் கொம்பின் ஓசை மீண்டும் மீண்டும்,
காற்றின் வாசலில் மிளிரும் வீடியோசையும்!

வளர்மஞ்சள் திரையால் பொலிவுறும் ஆம்பல்,
அம்மன் சந்நிதியில் நின்று கும்பிடும் கம்பல்,
தண்ட காப்பான் கையில் வெண்கையில் பொங்கி,
தான் ஓங்கும் தாமரை மலரின் முத்தமாய்!

ஊர்வலம் வரும் பந்தல் வழியாக,
ஒவ்வொரு வீதி நின்று காத்திருக்கும் வேளையாக,
கோலம் தாண்டி கொன்றை பொங்கும் மணமாக,
கோயில் வாசல் பூட்டம் திறக்கும் தருணமாக.

சமையலறை வீசும் கருவேல மரத்தின் வாசம்,
காரப்போடி கலந்த கப்ஸ்டன் சுவை சுமந்து,
பொன்னும் வெள்ளியும் சாந்தி இடம் சேர்ந்து,
பண்டல் நிரம்பும் பொம்மை கடை பார்த்து!

குழந்தைகள் உச்சி முடியில் பொலிவுடன்,
கைதட்டி சிரித்து ஆரவாரம் கொண்டு,
ஆண்கள் களிக்க சவாரி குதிரை எடுத்து,
பெண்கள் பட்டு உடையில் மின்னி!

தொடைபிடிக்கும் கச்சேரி குரலில் திளைத்து,
தாழ்வாரத்து கூழ் சுவைக்க வரிசையில்,
திருவிழா உற்சவம் தித்திக்கும் திருப்பத்தில்,
தென்னையின் காற்றில் பொறியன்கொட்டிய இசையில்!

இந்த திருவிழா வாழ்வின் வெள்ளி சூரியன்,
இணக்கமும் அன்பும் உயிர்மூச்சின் சந்தர்ப்பம்,
தொடரட்டும் இது நம் வாழ்வின் அடையாளம்,
தலைமுறைதோறும் காப்போம் நம் கலாச்சார உறவைக்!