ஒளி மற்றும் இருளின் திருவிழா

அந்த ஆண்டு தீபாவளி மிகவும் எதிர்பார்க்கப்பட்ட பண்டிகையாக இருந்தது. ராமாபுரம் எனும் சிறிய நகரம் முழுவதும் எண்ணெய் விளக்குகளின் ஒளியால் குளிர்ந்திருந்தது. குடிசைகள் ஒளி விளக்குகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டு, இனிப்புகளின் வாசனை காற்றில் நிறைந்திருந்தது. மக்கள் சிரித்தபடி பரஸ்பரம் பரிசுகளைப் பரிமாறிக்கொண்டனர், சந்தோஷத்தில் மூழ்கியிருந்தனர்.

ஆனாலும் அனயாவிற்கு இந்த தீபாவளி ஒரு விதமான வித்தியாசத்தை கொடுத்தது. பல வருடங்கள் நகரத்தில் இருந்தபின், அவள் தனது பழைய வீட்டிற்குத் திரும்பி வந்திருந்தாள். அந்த பெரிய, மரபுவழி வீடு நகரத்தின் எல்லையில் இருந்தது, மரங்களால் சூழப்பட்டு, பரம்பரையில் உள்ள மர்மங்களை உள்வாங்கியிருந்தது. வீட்டில் இருக்கும் நினைவுகள் இனிமையானவையாக இருந்தாலும், அந்த நிம்மதியான இடத்தில் ஏதோ ஒரு அசாதாரண உணர்வு அவளை கவலையாக்கியது.

அனயாவின் பாட்டியும் தாத்தாவும் பத்து வருடங்களுக்கு முன்பு இறந்துவிட்டார்கள், அதற்குப் பிறகு அந்த வீடு காலியாகவே இருந்தது. அனயாவின் பெற்றோர் வேலைக்காக பயணித்துக்கொண்டிருந்ததால், இந்த தீபாவளி பண்டிகைக்கு வீடினை தயார் செய்துவைப்பதற்கான பொறுப்பு அவளின் மேல் இருந்தது. மாலை தரிசனம் ஆகியதும், அனயா வீட்டில் விளக்குகளை ஏற்றி வைத்தாள். பழைய பொருட்களை தேடும் பொருட்டு அவள் பாரம்பரிய களஞ்சியத்தை திறந்தாள். அங்கு அவள் பாராத ஒரு பழைய பெட்டி கண்ணில் பட்டு, அதைத் திறந்தாள். அதில் அவள் கண்டது ஒரு பழைய எண்ணெய் விளக்கு, ஏற்கனவே அவள் இதைப் பார்த்ததில்லை. அதில் விசித்திரமான வடிவமைப்புகள் இருந்தன.

பதட்டமில்லாமல், அவள் அந்த விளக்கை எடுத்துக் கொண்டு வந்து வீட்டின் மையத்தில் மற்ற விளக்குகளுடன் வைத்தாள். அவள் அது தீபமிட்டு விட்டவுடன் ஒரு காற்று வீசி, எல்லா விளக்குகளும் அணைந்தன, ஆனால் அந்த பழைய விளக்கு மட்டும் தீவிரமாக எரிந்தது. இதை ஒரு சிறிய விஷயமாக எண்ணிய அனயா வேறொரு விஷயத்தில் கவனம் செலுத்தினாள். சில மணி நேரங்களில், அவளது உறவினர்களும் நண்பர்களும் வந்துவிட்டனர். வீடு முழுவதும் மகிழ்ச்சியால் பரவியது. ஆனால், அது எப்படி அமைந்ததோ என்று தெரியவில்லை, அந்த பழைய விளக்கு மட்டும் மிகவும் பிரகாசமாக எரிந்தது. அதன் பின்பும், அனயா அதைப் பற்றிக் கவலைப்படவில்லை.

நள்ளிரவு நெருங்கும்போது, வீட்டு மின்சாரம் திடீரென்று போய் விட்டது. அந்த விளக்கு மட்டும் இப்போது நீலநிறத்தில் மாறி, மின்சாரம் போன நிலையிலும், வீடு முழுவதும் அதிர்ச்சியூட்டும் ஒளியால் நெறிமாற்றப்பட்டது. அனைத்து கதவுகளும் திடீரென்று பூட்டியதுபோல் இருந்தன. அந்த நேரத்தில் வெளியே இருந்து திடீரென்று ஒருவர் கதவைக் கதக்க, அனயா நெருங்கி அதைத் திறந்தபோது, பக்கவாட்டில் நின்ற ஒருவரை பார்த்தாள். அவர் முகம் மூடியிருந்தார், ஆனால் அவரின் கண்கள் பழைய விளக்கை நோக்கி நேரடியாக இருந்தன.

அந்த மனிதர், "இன்று இருளின் கடன் திருப்பிக் கொடுக்கப்பட வேண்டும்" என்று கூறியதும், சுழன்ற பலமட்ட இருள் வீட்டை சுற்றியது.

அனயா அந்த விளக்கை எடுத்துவைத்து, "இது என் வீட்டின் பொறுப்பு, இப்போது இந்த விளக்கத்தின் இருண்ட சாயல் இங்கேயே முடிகிறது" என்று உறுதியாக கூறினாள். அந்த சாத்தான் மனிதர் இருளோடு மறைந்து போனார், வீடு மீண்டும் அமைதியடைந்தது. அனயா அந்த விளக்கை மீண்டும் களஞ்சியத்தில் வைத்துவிட்டாள், அதை இனி யாரும் தொடக்கூடாது என்று உறுதி செய்தாள். அந்த ஆண்டு தீபாவளி, ஒளியால் இருளை வென்ற நாள் ஆகி விட்டது.

-------------------------------------------------------

இந்த கதை தீபாவளி திருநாளின் ஒளி மற்றும் இருளின் மாறுபாட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டது.