எதிர்நீச்சல் – கவிதை

எதிர்நீச்சல் – கவிதை

நீரின் நுரையுடன்
நடைபயில்கிறேன் நான்,
அலைகள் எதிர்த்து
வாழ்க்கையை எதிர்நோக்கி...

வலிகள் பசித்தாலும்
வெற்றியை விரும்புகிறேன்,
தடைகள் தடுக்கினாலும்
சொந்த பாதையைக் கண்டடைகிறேன்.

நீர் என்னை தள்ளினாலும்
நான் எழுந்து நீந்துவேன்,
கடலின் ஆழம் அழைக்கட்டும்,
அதற்குள் நான் சென்று சேர்வேன்.

சாரல் போல் சொரிகிறேன்,
வானம் வரை விரிகிறேன்,
காற்றின் விரல்களைப் பிடித்து,
என் கனவுகளால் பறக்கிறேன்.

எதிர்நீச்சல் என் அடையாளம்,
சோர்வை வென்றே தொடர்கிறேன்,
வெற்றியின் தனிமையில்
சிறகு விரிக்கிறேன்.

எதிர்க்கும் உயிரை எதிர்த்து
என்று முடிவை வெல்லுகிறேன்!

"நீந்திக்கொண்டே இரு, தூரம் எப்படி இருந்தாலும் பயணமே பெருமை!"

வாழ்க்கை ஓர் ஆழ்கடல்,
காற்றும் அலைகளும் குரலெழுப்பும்;
பாய்ச்சும் வலிகளின் நடுவே,
நீந்துகிறேன் திசையறியாமல்...

என் சுவாசங்கள் உந்துதலாக,
என் கனவுகள் திசையடையாக,
எதிர் காலங்களை வென்றிட
எதிர்நீச்சலாகின்றேன்.

கடலின் கோபம் என்னைச் சுருட்டினாலும்,
என் நம்பிக்கை ஒரு கையறையாக,
அலைகளை மீறி முன்னேறுவேன்;
சமயம் என் வழியைக் காட்டும்.

தோல்வி என் தோளில் அழகிய சுமை,
அது வெற்றிக்கான சவால்,
நானும் கடலும், நாணயத்தின் இருபக்கம்,
ஆனால் பயணம் என்னுடையது.

எதிர்வரும் மௌனங்களைக் கிழித்து,
உச்சியைத் தொடும் வரை,
எதிர்நீச்சலின் வீரராக,
நான் நீந்திக்கொண்டே இருக்கிறேன்!

வார்த்தைகளின் சாயலில்: "வெற்றியை நாடி, தைரியமாக நீந்து."