அழகின் தாரகை

அழகின் தாரகை

அழகின் தாரகையே...
உன் பார்வை காற்றில் பனிவிழியும்,
உன் சிரிப்பு விண்ணில் விண்மீனாகும்.
உன் அழகில் மறையும் சந்திரன்,
உன் நிழலில் தோன்றும் புது ஜீவன்.

காற்றின் ஒலியில் கேட்கும் உன் மொழி,
பூக்களின் வாசத்தில் மலர்வது உன் சுவை.
தூரத்திலிருந்து ஒளிவிடும் பான்மையில்,
உன் செருகையும் கவிதையின் வரியாகும்.

அழகின் தாரகையே...
உன் கதிர்களில் தேனும் உமிழ்கிறது,
உன் மென்மையால் கனவும் கலைந்துவிடுகிறது.
நீயே ஒளியாய் என் உலகில்,
உன் நினைவே என் வாழ்வின் மணிவிழாக் கண்ணாடி!

அழகின் தாரகையே,
உன் நடையின் மெல்லிசை காற்றில் ஒலிக்க,
உன் தலையின் கூந்தலால் வானம் குளிர்கிறது.
உன் கண்கள் கலைந்த அசைவில்,
கனவுகள் கூட விலகிச் செல்கின்றன!

நிறம் பூசிய வர்ணங்களின் ஓவியம் நீ,
நட்சத்திரங்கள் கூட திரும்பி பார்க்கும் ஒளி.
உன் புன்னகை உயிர்களின் இசை,
உன் சிறகுகள் விரியும் நேரம் கவிதை.

அழகின் தாரகையே,
உன் தோள்களில் பிரபஞ்சம் தங்குகிறது,
உன் அசைவில் நேரம் கூட சிரிக்கிறது.
உன் பாதத்தில் மலரும் பூவாக,
உன் ஒளியில் வாழ்ந்திட ஆசைப்படும் உலகம்.

நீயே என் வானத்தில் ஒளிரும் நட்சத்திரம்,
என் மனத்தின் இரவுகளில் நீயே சுடர்விட்ட மரகதம்!

அழகின் தாரகையே...
உன் முகத்தில் மலர்ந்திருக்கும் சந்திரன்,
அதன் ஒளியில் நாணும் பூவாகும் பூமி.
உன் சுவடுகள் சேமிக்கிறது மணல்,
அதனால் தான் கடலும் அதனை அள்ளிச்செல்லாது.

உன் கண்ணின் சுண்டலில் மயங்கும் உலகம்,
உன் மழலையின் மென்மையில் உயிர்க்கும் பிரகாசம்.
காற்றின் சிறகில் நீந்தும் ஓவியம் நீயே,
மயிலின் அழகிலும் மறைந்திருக்கும் உன் பிம்பமே.

அழகின் தாரகையே...
உன் சிரிப்பு இலைகளின் தேனாகும்,
உன் அசைவுகள் கவிதையின் இசையாகும்.
உன் சிந்தனைகள் வானத்தில் வானவில்லாகும்,
உன் வருகை வாழ்வின் புனிதமான பறவையாகும்.

உன் ஒளியால் கண்கள் குளிர்கின்றன,
உன் அருளால் உள்ளம் மலர்கின்றது.
உன்னில் அசைந்தும், என் கல்லாகிய இதயம்
கவிதையின் துள்ளலாய் மாறிக்கொண்டே இருக்கிறது!

Bottom of Form