வானம் – Tamil kavithai

வானம் – Tamil kavithai

வானம் என் கனவுகள்,
வெள்ளை மேகத்தில் எழுந்திருக்கும் ஓவியங்கள்,
விடியலில் பொழியும்மழை,
விழிகளில் வசந்தத்தின் இசை.

வானம் ஒரு கவிஞன் தாலாட்டு,
நட்சத்திரம் கோரிய கோலம்,
நிலவின் மென்மையான நிழல்,
இரவின் இரகசியம் கொண்ட உலகம்.

வானம் எப்போதும் பேசும்,
காற்றின் நாவால் கீதங்கள் பாடும்.
என் ஆசையும் அதன் உயரமும்,
தொலைவில் இருப்பினும் தொடும் என்னை!

வானம் என் மொழி தெரியாது,
ஆனாலும் அது பேசும் வார்த்தைகள் புரியும்,
ஒவ்வொரு மின்னலிலும் இருட்டை கிழித்து,
ஒளியின் தரிசனம் காட்டும் தெய்வம் அது.

வானம் எப்போதும் எதிர்பார்ப்பு,
மழை திரும்பும் ஒரு காலத்தின் கதை,
பூக்கள் பசுமை கோடி அணியும் கனவு,
மண்ணுக்கு புதிதாய் பிறக்கும் உயிர்கள்!

வானம் மட்டும் இல்லை,
அதன் எல்லைத் தாண்டும் சூரியன்,
அந்தி மாலையின் சிவப்பு தாளம்,
இரவின் கறுப்பு கவிதை,
எல்லாமே ஒரு மகத்தான கலைச்சிற்பம்.

வானம் என்னை வாழவைக்கும் கனவு,
அதன் அகலம் எனக்கு பயணத்தின் பாடம்!

வானம் ஒரு மர்ம நதி,
அதன் திசையில் ஒவ்வொரு மேகம்,
அலைபோல் எழுந்து மறைகிறது,
காற்றின் கரம் பிடித்து நடமாடுகிறது.

வானம் ஒரு கண்ணாடி,
நம்மை காண்பிக்கும் நம் நிழலின் மாயை,
சூரியன் அங்கே நகைசுவை பேச,
நிலா மூடி அன்பாய் உறங்க வைக்கும்.

வானம் ஒரு வரம்,
அதன் நீலத்தின் கீழ் எத்தனை உயிர்கள்!
பூமி முழுதும் தழைத்திருக்க,
அந்தப் பொழியும் மழை ஒரு கவிஞனின் அன்பு.

வானம் ஒரு கதாநாயகி,
அதன் மூச்சில் புதிதாய் பிறக்கும் உலகம்.
காணும்போது தூரம் போல் தோன்றினாலும்,
அது நம் இதயத்தில் நெருங்கி உறங்கும்!