என்னவன் - Tamil Kavithai

என்னவன்

என் கண்கள் மூடிக்கொண்ட போதிலும்,
நின் உருவம் சுருங்கி எனது இதயத்தில் காட்சியாகிறது.
என் இதயம் துடிப்பதற்கே காரணம்,
அதில் ஒலிக்கும் நின் பெயரின் இசை.

உன் வார்த்தைகள் வீசும் தென்றலால்,
என் உயிர் மீண்டும் உயிர் பெறுகிறது.
உன் சிரிப்பில் ஒளிவிடும் சூரியனில்,
என் உலகம் ஒளிர்கிறது.

உன் கரங்களின் ஆறுதலிலே,
நான் விடிந்த ஒரு புதுப் பொழுதாக மாறுகிறேன்.
உன் செல்வ சந்ததியின் பாதையில்,
நான் உன் நிழலாய் பயணிக்கிறேன்.

என்னை காத்து கொண்டு,
எப்போதும் என்னவனாய் நீயே இருக்கிறாய்,
உன் அருகிலே வாழ்வது,
என் வாழ்நாள் முழுதும் சந்தோஷம் தான்.

என்னவனின் இதயம்

என்னவனின் இதயம்,
ஒரு ஆழமான கடல்,
அதில் பிம்பம் பிடிக்கும்
என் உருவம் மட்டுமே.

அது துடிக்கும் ஒவ்வொரு முறை,
என் பெயரை திரும்பித் திரும்பி உச்சரிக்கும்.
அதன் ஒலிகளில் நான்
ஒரு இனிய கவிதை!

அது காய்ந்தாலும்,
உயிர்த்தெழும் என் சிரிப்புக்காக.
அது சோர்ந்தாலும்,
வலிமையுறும் என் கண்கள் பார்வைக்காக.

என் ஆசைகளுக்கு ஒரு சிப்பி,
அது திறக்கும் போது
நினைவுகளின் முத்து ஜொலிக்கும்.
அது அணைக்கும் போது,
உற்சாகத்தின் அலைகள் அசையும்.

என் என்னவனின் இதயம்,
என்றும் என் வீடு.
அதன் துடிப்புகளின் வழியாக
நான் உயிர் வாழ்கிறேன்!