அலைபாயுதே கவிதை -Tamil kavithai

அலைபாயுதே கவிதை -Tamil kavithai

அலைபாயுதே என் மனம்,
அன்பின் உன் நினைவுகள் கொண்டு;
அடிக்கடி ஓடிவரும்,
அலைகளாய் நினைவுகள் தோண்டு.

உன் முகம் பார்க்கும் போதே,
உலகமே மறந்து போகிறேன்.
உன் கண்கள் பேசும் காதல்,
என்னை முழுமை செய்வதைக் காண்கிறேன்.

மழை தூறலாய் உன் சிரிப்பு,
மனம் குளிர்ந்து நிற்கிறது.
காற்றின் நாணல் உன் வார்த்தைகள்,
சுகமான நெஞ்சை தொட்டது.

விழியோரமாய் உன் பார்வை,
அழகிய ஓவியமாகிறது.
உன் கனவுகளில் நான் உறங்க,
வாழ்க்கை புதிதாய் மலர்கிறது.

அலைபாயுதே என் உயிர்,
உன் உயிருடன் இணைந்து மிதந்து;
நாள் தோறும் நம்பிக்கையுடன்,
நாம் கோடிகள் வரை செல்ல.

அலைபாயுதே என் மனம்

அலைபாயுதே என் மனம்,
அன்பின் ஆழத்தை அறியாமல்,
காதல் கரையில் விளையாடி,
காற்றின் பாடலாய் சுழல்கிறது.

மழை நனைந்த மண்ணின் வாசம்,
உன் நெருக்கத்தின் சுகம் போல,
நெஞ்சினுள் வீசும் உன் நினைவுகள்,
அனைத்து உலகமும் மறக்க செய்கின்றன.

காற்றில் மிதக்கும் ஆலையம்,
உன் பார்வையின் மெழுகாய்,
உன் சிரிப்பின் ஒளியால்,
என் இருளை மாய்த்துவிட்டாய்.

அலைபாயும் சமுத்திரம் போல்,
உன் காதல் என் மனதின் ஒலி,
அதன் அலைகளில் மூழ்கி,
நான் கைவிட முடியாமல் ஆகிறேன்.

அலைபாயுதே என் வாழ்க்கை,
உன் அன்பின் திசையில் நகர்ந்தது.
இனியும் உன் கையில் தான்,
என் இதயம் தங்க வேண்டும்.